Jakub Sobieski (1590-1646) był postacią niezwykle cenioną zarówno przez współczesnych jak i historyków. Jego bogaty życiorys, kariera polityczna, odgrywanie różnorodnych ról w polityce i społeczeństwie staropolskim od lat wzbudzały zainteresowanie naukowców.  Nie sposób nie przyznać racji Janowi Seredyce, który ponad 40 lat temu stwierdził: „ojciec króla Jana miał znacznie więcej szczęścia do badaczy dziejów literatury staropolskiej, a nawet wychowania niż do historyków”. […]

Bez wątpienia zapiski Sobieskiego odgrywają ważną rolę w badaniach rokowań polsko-szwedzkich w latach 16228-1629. Badacz jego życia i działalności Józef Długosz pisał, że stanowią „jedyne źródło tego rodzaju w naszej historiografii”. Ten sam autor opisując skrótowo rokowania w Prabutach stwierdził, że stan tekstu, który właściwie jest brudnopisem, utrudnia jego edycję, choć bez wątpienia zasługuje na wydanie. Nie można zaprzeczyć, że relacja z rokowań powstawała w pośpiechu i niekiedy jest trudna w odczycie, jednak warto podjąć się tego trudu.