Jest to autobiografia Wincenetgo Lutosławskiego, zaczynająca się słowami: „Łatwym nazywam ten żywot, gdyż nie było w nim prawie tych najzwyklejszych trudności, które dręczą większość ludzi przez całe życie. Nie zaślepiały mnie żadne nałogi, ani namiętności. Wiedziałem zawsze czego chciałem i zwykle osiągałem cele mojej woli, gdyż rozporządzałem dostatecznemi siłami fizycznemi i umysłowemi. Szybko się decydowałem i bez wahania dążyłem do celu, nie oglądając się ani na własne, ani na cudze przykrości, jakie to prostolinijne postępowanie mogło spowodować…”