Emanuel Małyński należał do tej części obserwatorów i uczestników I wojny światowej, którzy szybko spostrzegli, że rozpętana europejska hekatomba jest wymarzonym przez socjalistów mordem dokonanym na starym porządku, przewrotem społecznym ukrytym za fasadą starcia narodów, postulowanym przez czerwoną i złotą Międzynarodówkę, rewoltą, po której tradycyjny porządek zostanie obalony i odwrócony. Jednak w odróżnieniu od wielu bystrych obserwatorów, wśród których niejeden z radością wspierał dzieło zniszczenia, węsząc w nim swoje narodowe czy klasowe interesy, Małyński wystąpił w 1918 roku przeciwko tej rewolucji z całą stanowczością i determinacją. Efektem tego „moralnego obowiązku działania, wynikającego z chrześcijańskiego miłosierdzia i uniwersalnego sumienia ludzkiego”  – jak sam określił swoje pobudki  – była broszura A Short Cut to a Splendid Peace.