Konstantyn VII Porfirogeneta (905-959 n.e.) cesarz bizantyński, należy do najciekawszych indywidualności w historii cesarstwa rzymskiego czasów Średniowiecza. Samodzielną władzę zdobył późno, dopiero w wieku 40 lat, co sprawiło że jego dokonania polityczne nie wzbudzają zachwytu współczesnych badaczy. Znacznie wyżej ceniona jest jego aktywność intelektualna, zwłaszcza jako inspiratora ważnych dzieł historiografii… Podobnym celom służyć miał adresowany do cesarskiego syna, „ukoronowanego ręką Boga urodzonego w purpurze” Romana II, traktat O zarządzaniu cesarstwem. bywa on nazywany ,,podręcznikiem dyplomacji”, choć określenie to nie oddaje w pełni bogatej i zajmującej treści…