Ordynacja dworu Zygmunta III z 1589 roku jest źródłem do tej pory prawie nieznanym i niewykorzystywanym przez historyków. Jest to pierwsza próba opisania w formie dokumentu organizacji i składu dworu monarszego (urzędnicy, dworzanie, służba dworska) oraz systemu wynagradzania tej zbiorowości w gotówce i świadczeniach w naturze. Ordynacja zawiera m.in. zasady przyjmowania dworzan na służbę, wynagradzania za okresy nieobecności na dworze, regulamin służby ochrony osobistej króla (tzw. harcerzy). Ordynacja to źródło o wielkiej wartości, które znacznie poszerza wiedzę o strukturze i życiu codziennym dworu królewskiego czasu Wazów. W porównaniu z innymi – dotyczącymi dworu – ma znaczenie podstawowe. Edycja tego źródła pozwoli na sprostowanie nazewnictwa funkcji na dworze królewskim, a dzięki identyfikacji osób przez autora także na ustalenie jego składu i wpływie na niego magnaterii. W obszernym wstępie omówiono m.in. organizację, skład i tytulaturę na dworze Zygmunta III. Oprócz samego dokumentu opisano 21 innych źródeł dotyczących tej instytucji. Koedycja z Instytutem Historii Polskiej Akademii Nauk

Spis treści:

Wstęp /7

1. Uwagi o literaturze przedmiotu /7

2. Źródła do badania składu osobowego i organizacji dworu królewskiego z lat 1587-1605 /13

3. Okoliczności i czas powstania ordynacji. Podstawa wydania /27

4. Uwagi o organizacji i składzie osobowym dworu Zygmunta III w świetle ordynacji /31

Bibliografia /40

Wykaz skrótów w użytym tekście źródłowym /45

Ordynacja Nowa Zapłaty Dworowi Króla JM Zygmunta III /46

Aneks /85

A. Komornicy /85

B. Pacholęta /89

Summary /91

Indeks osób /93