Książka „Żywot św. Dominika” nie była wznawiana od lat trzydziestych. To jest doprawdy niezwykłe, jeśli zważymy jaką popularnością cieszą się dominikanie dzisiaj i jaką cieszyli się w poprzednich dekadach. No, ale widać życie ich patrona i założyciela stanowi mniej ważny fragment ich współczesnej misji i działalności. Postanowiłem to naprawić. Także wiedziony pobudkami egoistycznymi, albowiem w pracy tej, jakże obszernej, spotykamy wszystkie postaci, które wystąpiły w dwóch tomach mojej książki „Kredyt i wojna”. Są one tu znacznie lepiej opisane, co przyznaję ze skruchą. Autor zaś, ojciec Louis-Hiacynt Petitot, zwany po polsku Jackiem Petitot, pisząc biografię św. Dominika uczynił to na podstawie wszystkich dostępnych mu źródeł z epoki, tworząc przy okazji ich przegląd. Mimo iż jest to tłumaczenie przedwojenne, nie ma w nim cienia archaizacji. Książka jest nowoczesna, a do tego – ponieważ pisał ją Francuz – klarowna, logiczna i piękna. Nie ma tu żadnego bełkotu, niepotrzebnych emocji, fałszywych uniesień. Jest to także historia heretyckiej Langwedocji oraz walczącego z nią i ledwie sobie w tej walce radzącego Rzymu.
Autor uwiódł mnie jednym zdaniem właściwie, napisał to, co i ja bym napisał i czasem piszę w sytuacjach, kiedy coś jest oczywiste. Jacek Petitot umieszcza w takich chwili w tekście taką oto formułę – to wynika z logiki faktów. Czyli logika faktów jednak istnieje, tak jak mi się zdawało, a na pewno istniała w roku 1930, kiedy ostatni raz wydano tę książkę. Niesamowite. Potem oczywiście pozbyto się jej z książek naukowych i popularyzatorskich, koncentrując się na niemożliwych do uwierzenia nadinterpretacjach źródeł, albo zwykłych wymysłach. Lub – co najgłupsze na stosunkach liczbowych poszczególnych słów występujących w tekstach z epoki. Pozbyto się logiki faktów, albowiem jej istnienie unieważnia wszelkie kłamliwe koncepcje polityczne, które mają tłumaczyć nędzę jednych i potęgę innych narodów. Uniemożliwia także instalowanie agentów w środowiskach akademickich. Każdy bowiem może się nią posłużyć. Jest bowiem dostępna, w przeciwieństwie do wielu tekstów źródłowych, które ukrywa się z premedytacją.
Autor „Żywota św. Dominika” jest osobą duchowną, a to oznacza w naszych okolicznościach – uczciwą. Nie robił on kariery naukowej, nie aspirował też do żadnych środowisk naukę sponsorujących. Interesowała go prawda, w kontekście misji Kościoła. Dlatego też przeprowadza oparty na logice faktów dowód, z którego wynika, że pobożność różańcowa i sama modlitwa, znacznie już rozbudowana, to dzieło Dominika Guzmana z Osmy.
Spis treści
SPIS RZECZY
Przedmowa …………………………………………………………………………………
Rozdział I Narodziny św. Dominika ………………………………………………………………
Rozdział II Wiek dziecięcy …………………………………………………………………………….
Rozdział III Św. Dominik na uniwersytecie w Palencii ……………………………………….
Rozdział IV Św. Dominik kanonikiem regularnym i podprzeorem kapituły w Osmie
Rozdział V Poselstwo do Danii i pierwsza podróż do Rzymu ……………………………..
Rozdział VI Diego i Dominik spotykają legatów papieskich ………………………………..
Rozdział VII Dysputy z katarami ……………………………………………………………………….
Rozdział VIII Św. Dominik we Fanjeaux. Założenie Prouille ………………………………….
Rozdział IX Konferencja w Pamiers. Rozwój Prouille. Różaniec ………………………….
Rozdział X Krucjata przeciw albigensom. Stanowisko św. Dominika. Odmowa przyjęcia godności biskupiej …………………………………………………………..
Rozdział XI Św. Dominik a Inkwizycja. Pierwszy dom Kaznodziejów w Tuluzie ……
Rozdział XII Św. Dominik na Soborze Laterańskim. Powrót do Tuluzy. Założenie klasztoru Sióstr ………………………………………………………………………………
Rozdział XIII Pierwsza reguła. Pierwszy regularny klasztor Braci Kaznodziejów ………
Rozdział XIV Zatwierdzenie Zakonu. Kazania Świętego w Rzymie ………………………….
Rozdział XV Rozesłanie pierwszych Braci …………………………………………………………..
Rozdział XVI Założenie klasztoru św. Sykstusa w Rzymie. Powołanie bł. Reginalda …..
Rozdział XVII Wizytacja pierwszych klasztorów. Podróż św. Dominika do Hiszpanii, Francji i Włoch ………………………………………………………………………………
Rozdział XVIII Osiedlenie zakonnic z Rzymu w klasztorze św. Sykstusa …………………….
Rozdział XIX Pierwsza Kapituła generalna ……………………………………………………………
Rozdział XX Misja przeciw heretykom w Lombardii. Administracja Zakonu. Druga Kapituła generalna …………………………………………………………………………
Rozdział XXI Świętość i śmierć …………………………………………………………………………..