Beskid Mały. Przewodnik

Beskid Mały. Przewodnik

65.00

Brak w magazynie

Kategoria:

368 stron formatu B6, 69 zdjęć barwnych, 60 zdjęć oraz ilustracji czarno-białych w tekście, 10 planów i mapek, 7 panoram. Broszura szyta nićmi. Oprawa miękka ze skrzydełkami.

 

Rewasz, wyd. III zaktualizowane, Pruszków 2020

 

ISBN: 978-83-8122-029-3

 

 

„Beskid Mały to dziecko piękne, miłe, powabne i zajmujące, w dobra przyrodzone uposażone,

uwagi, poznania i miłości godne, którego jedynym defektem, ściągającym nań niechęć niesłuszną, jest to, że jest niższe wzrostem od innej braci beskidzkiej”.

 

Kazimierz Sosnowski

 

 

Beskid Mały — od zawsze niedoceniany w kręgach turystycznych. Nie posiada wysokich szczytów, skalistych turni, egzotycznych zabytków. Zwykle mijany jest w podróży w Beskid Śląski czy Żywiecki, przytłumiony sławą Baraniej czy Babiej Góry. Istny beskidzki kopciuszek.

 

A jednak potrafi zadziwić stromizną swych stoków, wychodniami skalnymi, malowniczymi zbiornikami wodnymi, a nade wszystko wspaniałymi widokami zarówno na otaczające pasma górskie, jak i leżące u jego stóp pogórze.

 

Przewodnik „Beskid Mały” obejmuje teren wieloboku wyznaczonego przez podgórskie miasta: Bielsko-Białą, Żywiec, Suchą Beskidzką, Wadowice, Andrychów. Zatem obejmuje swym zasięgiem także Czeretniki, czyli Pasmo Pewelskie i Grupę Żurawnicy, które to pasma geografowie najchętniej by widzieli w Beskidzie Makowskim (zwanym przez niektórych Średnim). Inni twierdzą, że Kotlina Rzycka to już Pogórze Śląskie, jeszcze inni w okolicach Mucharza widzieliby nawet Pogórze Wielickie, za to położoną na wschód od Skawy Jaroszowicką Górę włączają do Beskidu Małego. Gdy na dodatek uświadomimy sobie, że geologia traktuje Beskid Mały i Śląski jako całość, to już śmiało możemy powtórzyć za Sokratesem: Wiem, że NIC nie wiem.

 

Autor zajął tedy stanowisko pragmatyczne i uznał za Beskid Mały obszar, nazywany tak przez turystów, rozpościerający się między dolinami Białej i Skawy i położony na północ od linii kolejowej Żywiec – Sucha.

 

Opisano kolejno

 

1. Grupę Magurki Wilkowickiej (909 m) z Czuplem (933 m) i Chrobaczą Łąką (828 m)

2. Grupę Kocierza (879 m) z Żarem (761 m) i Pasemkiem Bukowskim

3. Grupę Łamanej Skały (929 m) z Potrójną (884 m) i Pasemkiem Łysiny

4. Masyw Leskowca (922 m) z Jaworzyną (Groń Jana Pawła II, 890 m) i Pasemkiem Bliźniaków

5. Grupę Żurawnicy (734m). (Tu, niestety, boli brak wzmianki o Europejskim Biurze d/s Powiększania Wyobraźni z siedzibą w Kukowie)

6. Czeretniki (Pasmo Pewelskie) z Bąkowem (766 m) i Gachowizną (758 m)